POCHODZENIE

“Oto moje motto: Nie marnuj mojego cholernego czasu.”

Kure Galanos przyszła na świat w Nikozji na Cyprze. W młodym wieku musiała wraz z rodziną uciekać z domu z powodu zamieszek. W późniejszym czasie wstąpiła do cywilnych sił porządkowych, gdzie wyrobiła sobie renomę strzelca wyborowego, co zaowocowało przenosinami do szeregów greckiej policji. Po tym, jak w 2000 roku podczas fali aktów terroru, udowodniła, że świetnie odnajduje się w złożonych i dynamicznych operacjach, skontaktowało się z nią Rainbow.

Galanos służyła w Rainbow przez jedenaście lat pod dowództwem Daniela Bogarta, uczestnicząc w kampaniach Rogue Spear i Raven Shield. Po [OCENZUROWANO], Galanos zawiesiła swoją karierę, podejmując studia na wydziale inżynierii mechanicznej w NTUA i przechodząc szkolenie BDR w zakresie obsługi dronów do rozbrajania ładunków wybuchowych. Galanos po raz pierwszy zastosowała swoje “Powłoki” podczas Operacji Dedal. Sukces tej misji dowiódł niezrównanego potencjału tych narzędzi i zwrócił uwagę Aurelii Arnot oraz Rady Sojuszu ds. Globalnego Bezpieczeństwa (GSAC) na możliwość ponownego ściągnięcia Galanos do Rainbow.

RAPORT PSYCHOLOGA

Obecność Morrisa ma toksyczny wpływ na morale specjalistów. Rośnie napięcie w zespole.

Reakcje na powrót specjalistki Kure “Skopós” Galanos były zróżnicowane. Niektórzy wpadają w zachwyt na sam dźwięk jej nazwiska; innych niepokoją jej dawne bliskie związki z Deimosem i Nighthaven. Krążą też jakieś plotki o wózku.

Przyznaję, że sam byłem sceptyczny. Mimo rekomendacji Rady, to ja, jako kapitan, miałem obowiązek sprawdzić jej gotowość bojową. Pomijając jej legendarną wręcz pozycję w szeregach Rainbow, a także specyfikę odseparowania od bezpośredniego zagrożenia na polu walki dzięki zastosowaniu Powłok, na jej skuteczność może mieć wpływ cały szereg kwestii fizjologicznych i psychologicznych. […]

Znalazłem w archiwach Rainbow takie oto zdanie na temat Galanos: [...]jej przeszywające spojrzenie rani głębiej niż kule”. I nic się pod tym względem nie zmieniło. Choć rozumiała, dlaczego zadaję określone pytania, odniosłem wrażenie, że przejęła kontrolę nad naszą rozmową, z góry zakładając, jaki będzie jej finał. Pisała dzienniki, w pełni relacjonując wszystkie dziewięć operacji, jakie przeszła, a także okresy rehabilitacji, które następowały po każdej z nich. Gdy tylko uzyskała potwierdzenie, że jej krąg C5 wytrzyma trudy intensywnego treningu, poświęciła wszystkie siły powrotowi do aktywnej służby, choć głosy krytyki wcale dzięki temu nie ustały.

Galanos powiedziała mi, że oswoiła się już z nieufnością, a GSAC i Aurelia Arnot byli szczególnie wymagający w swoich ocenach. Ich pierwsza rekomendacja wskazywała raczej na karierę laboratoryjną i inżynieryjną, ale po krótkiej sesji za zamkniętymi drzwiami uzyskała pełną zgodę na powrót do aktywnej służby. Popieram tę decyzję. Operatorka Galanos zostanie z nami i jestem przekonany, że będzie jedną z najlepszych. […]

Jako jej dowódca, mam dostęp do informacji objętych tajemnicą, w tym do raportów na temat wysadzenia przedszkola w Bratysławie oraz incydentu, jaki miał miejsce trzy lata temu w [OCENZUROWANO]. Już opisy tych wydarzeń były same w sobie niepokojące, a uczestnictwo w którymś z nich z pewnością byłoby wyzwaniem dla mojego morale. Sposób, w jaki Galanos przepracowała te traumy, dowodzi jej żelaznej determinacji, która budzi mój niekłamany podziw, obawiam się jednak jej spotkania z Deimosem, które jest nieuniknione. Była przekonana, że Morris nie żyje, a przecież byli uważani za bliskich przyjaciół. Co zrobi, gdy znów go zobaczy teraz, kiedy zna już prawdę? […]

-- Kapitan Gustave “Doc” Kateb, dowódca oddziału Wolfguard