POCHODZENIE

"Człowiek nigdy nie jest uczciwszy niż wtedy, gdy sądzi, że jest sam".

Gdy César Ruiz Hernández miał jedenaście lat, jego dom legł w gruzach po wybuchu bomby, zabijając jego ojca i siostrę i poważnie raniąc jego matkę. Dzięki pomocy specjalistki imieniem Azucena Rocío “Amaru” Quispe, matka Césara nauczyła go sztuki obserwacji otoczenia i unikania rówieśników, którzy dali się wciągnąć w sprawy gangów. Kobieta zachęciła syna do wstąpienia do Heroic Naval Military School, którą ukończył z tytułem teniente de corbeta. Później jego kariera objęła piechotę morską oraz batalion komandosów morskich, gdzie intensywnie uczestniczył w operacjach wymierzonym przeciwko przemytnikom i brał udział w aresztowaniu kilka celów wysokiego znaczenia. Gdy César trafił do Fuerzas Especiales, poznał rzeczywistość, w której narkotyki nie stanowiły już podstawowego źródła dochodów karteli. Zaczął współpracę z UNESCO i Interpolem, walcząc z przemytem zabytkowych przedmiotów. To wtedy właśnie zwrócił na siebie uwagę Tęczy, wykazując się świetnym zmysłem taktycznym i wyjątkowymi zdolnościami planowania.

RAPORT PSYCHOLOGA

Rzadko udaje nam się znaleźć kogoś takiego, jak César "Goyo" Ruiz Hernández. Jego akta wskazują na całkiem zwyczajną karierę wojskową, ale gdy się lepiej przyjrzeć, pojawia się diabeł, tkwiący w szczegółach. Aby potwierdzić moją teorię, podczas naszego spotkania zmierzyłem się z nim w partii szachów. Nawet nie będę wspominał, w ilu ruchach mnie pokonał. Sam César wyraźnie nic sobie z tego nie robił. […]

Ta pokora leży u fundamentów jego charakteru. Jego matka, Sofia – która ochroniła go własnym ciałem podczas wybuchu bomby – patrzyła na świat przez zdecydowanie zbyt różowe okulary. César dorastał tam, gdzie dorastał, a na dodatek w nieciekawych czasach, dlatego też matka zaszczepiła w nim ostrożność – wszystko po to, aby obronić go przed negatywnymi wpływami, tak kuszącymi zwłaszcza dla młodego chłopaka bez ojca, który na dodatek ma zbyt dużo wolnego czasu. Pomagała jej w tym specjalistka Azucena Rocío “Amaru” Quispe, która dzięki swej sporadycznej obecności i silnemu przywiązaniu do wartości rodzinnych łatała wyrwę, której Sofia własnoręcznie nie zdołałaby naprawić. […] Jest dla mnie jasne, że Quispe, głęboko przywiązana do swojego kraju i historii swojej rodziny, stanowiła czynnik stabilizujący podczas niewątpliwie trudnego okresu dojrzewania Hernándeza. […]

Hernández to osoba, która głęboko myśli przed każdym słowem, przez co wielu ludzi może go początkowo nie doceniać. Nie jest człowiekiem gburowatym ani powściągliwym, po prostu bezustannie rozważa wszystkie aspekty postawionego przed nim problemu. […] Wykazuje niebywałą zdolność w kierunku tropienia i mylenia swojej zwierzyny, od określania zwyczajów przeciwników po zrozumienie, w jaki sposób reagują na zagrożenia. Oto prozaiczny przykład: pierwszego dnia jesieni przyniósł butelkę jabłkowego napoju specjalistce Tinie Lin “Frost” Tsang, mimo że spotkali się wcześniej tylko raz w życiu. Frost nie uznała tego za nic zdrożnego, ale ja widziałem, że Hernández przygotowywał się na znacznie mniej pozytywną reakcję. […]

Specjalista Hernández stał się fundamentem naszych odpraw. Dzięki jego wnikliwym pytaniom odkrywamy nowe możliwości taktyczne, ale i pozostali członkowie drużyny czują zachętę do wychodzenia poza schematy. Muszę przyznać, że to odświeżające doświadczenie – widzieć, jak wiele zmian potrafi wnieść nowa perspektywa skryta za pokerową twarzą. I to do grupy tak pewnych siebie ludzi.

-- Dr Harishva "Harry" Pandey, Dyrektor Rainbow