POCHODZENIE

"Urodziny. Oświadczyny. To powinny być prawdziwe niespodzianki. Nikt nie chce dostać granatem w nos".

Streicher, mechanik z grupy powietrznej Bundespolizei (BPOL) wychowywał się wraz z wujkiem, dzięki któremu już od najmłodszych lat miał styczność z silnikami i motorami. Doskonale sobie radził, ale nie takiego wyzwania szukał. Miał dryg do skomplikowanych maszyn, dlatego też wujek zachęcił go do podjęcia studiów na kierunku inżynierii powietrznej, ale ograniczona, akademicka forma również mu nie odpowiadała. Miał niezłe oceny, ale trzymały się go bezustanne wygłupy. Uwielbiał samoloty, więc mnóstwo czasu spędzał na lotniskach w otoczeniu pilotów. Mimo ofert ze strony prywatnych korporacji Streicher dołączył do grupy powietrznej BPOL, bo tam czekały na niego wyjątkowe wyzwania oraz szansa na przysłużenie się swojemu krajowi. Niemal pierwszego dnia służby zaczął projektować obronne systemy uzbrojenia dla BPOL, to wtedy powstał między innymi prototyp naziemnego systemu obrony aktywnej (Active Defense System - ADS). To ten właśnie prototyp zwrócił uwagę GSG 9 i Rainbow.

RAPORT PSYCHOLOGA

Specjalista Marius “Jäger” Streicher wykazuje się kreatywną ciekawością, odbijającą się zarówno na jego służbie, jak i codziennym życiu. Pierwszą część naszego spotkania poświęciliśmy na dyskusję na temat filmu dokumentalnego, który widział poprzedniej nocy, a który opowiadał o naukowcach pracujących nad antybiotykami nowej generacji. Streicher tak się zainteresował tematem, że link do filmu otrzymali od niego specjaliści Gustave “Doc” Kateb, Emmanuelle “Twitch” Pichon oraz Lera “Finka” Melnikowa. Jestem przekonany, że wykazali zainteresowanie, a może nawet podniecenie faktem, że obudził ich nad ranem tą wiadomością.

A to był dopiero początek naszej rozmowy. Streicher opowiedział mi o innych dokumentach, które uważa za fascynujące: NASA wysyłająca sondę na słońce, nowe odkrycia dotyczące tyranozaurów… operator wydaje się wykazywać nienasyconym apetytem na informacje na dowolny temat. Najczęściej szuka tematów związanych z robotyką i sztuczną inteligencją, ale niemal wszystko inne sprawia mu równą przyjemność. […]

Niespożyta energia Streichera sprawiła, że po spotkaniu z nim miałem mętlik w głowie. Rozmowa nie była chaotyczna, szła całkiem wyraźnym tropem, ale muszę przyznać, że dostrzegłem go dość późno. Operator bardzo często wspomina o reszcie drużyny: zastanawia się, jak ktoś radzi sobie z utratą psa, czy ktoś inny ucieszył się z pocztówki na urodziny i tak bez końca. Streicher lubi dzielić się informacjami, bo w ten sposób zacieśnia związki. I nie chodzi tu jedynie o jego związki z poszczególnymi osobami, a o sieć połączeń pomiędzy wszystkimi ludźmi. […]

Co ciekawe, jego dzieciństwo trudno uznać za pogodne i ciepłe. Miał niewielką rodzinę, a to oznacza, że nie miał towarzysza w swoim wieku. Powiedział mi, że jego wujek dużo się czepiał i często skupiał na nieistotnych detalach. Z drugiej strony Streicher jest mu wdzięczny za wszystko, czego go nauczył. Powiedział nawet, że dzięki wujkowi stał się lepszym człowiekiem, ale podkreślał jednocześnie, że był on mrukiem bez poczucia humoru. Najcelniej byłoby to opisać słowami „marudny dusigrosz”. Warunki, w jakich wychowywał się Streicher, rzucają pewne światło na to, czemu tak chętnie zaprzyjaźnia się ze wszystkimi członkami swojej drużyny – postrzega ich jako rodzinę. Z pewnością wyjaśnia to również, czemu tak obsesyjnie dba o bezpieczeństwo kolegów, tak podczas operacji, jak w trakcie odpoczynku.

-- Dr Harishva “Harry” Pandey, dyrektor Rainbow